انواع داروها برای درمان ریزش و تقویت مو

انواع داروها برای درمان ریزش و تقویت مو

ماینوکسیدیل موضعی

انواع داروها برای درمان ریزش و تقویت مو

ماینوکسیدیل موضعی از ریزش و نازک شدن موها جلوگیری کرده و رشد موهای جدید را تحریک می‌نماید. این دارو می‌تواند به افرادی که از انواع مختلف عارضه ریزش مو از جمله طاسی‌های با الگوی مردانه و زنانه که با عنوان آلوپسی آندروژنتیک هم شناخته می‌شود؛[bt_highlight] ریزش مو[/bt_highlight]ی سکه‌ای که یک بیماری خودایمنی است که در اثر آن سیستم ایمنی بدن به بافت‌های سالم بدن از جمله فولیکول‌های مو حمله می‌کند؛ بیماری تلوژن افلوویوم که در اثر آن موی سر به خاطر اختلال در چرخه تولید مو در بدن دچار ریزش می‌شود؛ آناژن افلوویوم یا ریزش موی سریع که به علت استفاده از روش‌های درمانی خاصی مانند شیمی درمانی اتفاق می‌افتد؛ هیپوتریکوزیس که یک بیماری نادر است و در اثر آن موهای بسیار ریزی بر روی پوست سر و بدن رشد می‌کند و نیز برخی از اشکال ریزش موی ناشی از جراحت و جای زخم رنج می‌برند، کمک ‌نماید. نحوه تأثیر این دارو در درمان ریزش مو هنوز به خوبی شناخته نشده است، اما افراد زیادی توانسته‌اند با مصرف آن به نتایج بسیار خوبی دست پیدا کنند. اگرچه داروی ماینوکسیدیل به صورت بدون نسخه نیز قابل تهیه است، اما برای دستیابی به نتایج بهتر سعی کنید با یک متخصص مو در مورد مصرف آن مشورت کنید. پزشک متخصص مو می‌تواند علت دقیق ریزش مو را در شما تشخیص داده و مشخص کند که کدام غلظت از داروی ماینوکسیدیل (2 درصد یا 5 درصد) برای شما مناسب‌تر است. علاوه بر آن، متخصص مو می‌تواند نحوه صحیح استفاده از این دارو را به شما نشان دهد.

داروی ماینوکسیدیل به شکل کف یا مایع تولید می‌شود. برای دستیابی به بهترین نتایج، این دارو باید دو بار در روز مستقیماً بر روی پوست سر مالیده شود. البته ممکن است 4 ماه تا یک سال طول بکشد تا موها به طور محسوسی ضخیم و پُرپشت شوند. همچنین ممکن است در اوایل دوره مصرف این دارو، ریزش موی سر شما هم بیشتر شود و حتی این ریزش مو تا یک یا دو ماه بعد همچنان ادامه داشته باشد.

بعد از حدود 6 ماه، متخصص مو روند پیشرفت درمان و تأثیر دارو را ارزیابی می‌کند. برای این منظور پزشک عکس‌های فعلی موی سر شما را با عکس‌هایی که در شروع دوره درمان گرفته شده است، مقایسه می‌کند و تعداد تار موهای جدید در واحد سطح پوست سر را شمارش می‌کند. اگر نتایج برای شما رضایت‌بخش بود، می‌توانید مصرف این دارو را تا هر زمان که لازم باشد ادامه بدهید، اما اگر مصرف دارو را متوقف کنید، ریزش شدید مو نیز اغلب دوباره شروع می‌شود.

عوارض جانبی ناشی از داروی ماینوکسیدیل خیلی به ندرت گزارش شده است، اما می‌تواند شامل قرمزی و حساسیت پوست سر و رشد مو در صورت باشد.

انواع داروها برای درمان ریزش و تقویت مو

فیناستراید خوراکی

فیناستراید دارویی است که برای درمان ریزش مو با الگوی مردانه و زنانه یا همان آلوپسی آندروژنتیک تجویز می‌شود. این دارو سرعت ریزش موها را کاهش می‌دهد و رشد موهای جدید را تحریک می‌نماید. نحوه عملکرد این دارو از طریق جلوگیری از تولید هورمونی که فولیکول‌های مو را در بدن از بین می‌برد، می‌باشد. این دارو یک بار در روز به صورت خوراکی مصرف می‌شود و بیشترین کارآیی آن هنگامی خواهد بود که هر روز در ساعت خاصی خورده شود. آثار داروی فیناستراید بعد از حدود 4 ماه از شروع مصرف، قابل مشاهده خواهد بود، اما معمولاً تا یک سال بعد هم می‌توانید افزایش محسوس رشد موها را ببینید. پزشک متخصص موی شما بعد از حدود 6 ماه روند پیشرفت نتایج را بررسی می‌کند تا مشخص شود که آیا ادامه مصرف این دارو برای شما فایده‌ای دارد یا خیر. اگر تأثیر دارو خوب باشد می‌توان درمان را تا زمانی که رشد و تراکم موها به حد مطلوبی برسد، ادامه داد، اما اگر مصرف دارو متوقف شود، ممکن است ریزش موها دوباره شروع شود.

عوارض جانبی ناشی از داروی فیناستراید خیلی نادر است، اما می‌تواند شامل اختلال نعوظ و افسردگی باشد.

انواع داروها برای درمان ریزش و تقویت مو

داروهای آنتی‌آندروژن

آنتی‌آندروژن‌ها داروهایی هستند که مانع از فعالیت هورمون‌های آندروژن می‌شوند. آندروژن‌ها هورمون‌های جنسی هستند که فولیکول‌های مو را تخریب کرده یا به آنها صدمه می‌زنند. بنابراین داروهای آنتی‌آندروژن می‌توانند ریزش مو با الگوی زنانه که با عنوان آلوپسی آندروژنتیک نیز شناخته می‌شود را در خانم‌ها متوقف کنند.

داروهای آنتی‌آندروژن را فقط با ارائه نسخه پزشک می‌توان تهیه کرد. این داروها شامل اسپیرونولاکتون و کنتراسپتیوها یا همان قرص‌های ضد بارداری است که حاوی استروژن هستند. داروهای آنتی‌آندروژن معمولاً تأثیر خود را حدود 4 ماه بعد از شروع مصرف نشان می‌دهند. برای جلوگیری از ریزش مجدد موها لازم است که این دارو حتماً به صورت درازمدت مصرف شود.

داروهای آنتی‌آندروژن می‌تواند عوارض جانبی مختلفی از جمله اختلال در سیکل قاعدگی و خواب‌آلودگی را به دنبال داشته باشد. خانم‌هایی که قصد دارند باردار شوند، نباید از این داروها استفاده کنند.

انواع داروها برای درمان ریزش و تقویت مو

داروهای کورتیکواستروئید

بعضی از انواع ریزش مو ناشی از بیماری‌های خودایمنی می‌باشد و درمان آنها با مواردی از ریزش مو که ناشی از اختلالات هورمونی است، کاملاً متفاوت خواهد بود. بیماری خودایمنی به شرایطی گفته می‌شود که طی آن، سیستم ایمنی بدن به بافت‌ها و اندام‌های سالم از جمله به پوست و فولیکول‌های مو حمله می‌کند و گاهی از اوقات فولیکول‌های سالم مو را به طور کامل از بین می‌برد.

داروهای کورتیکواستروئیدی برای درمان بیمارانی که از ریزش موی سکه‌ای (آلوپسی آره آتا)، لیکن پلان و لوپوس اریتماتوی دسکوئید رنج می‌برند، استفاده می‌شود. این داروها در سرکوب سیستم ایمنی بدن نقش دارند و بنابراین می‌توانند اثرات ناشی از بیماری‌های خودایمنی را مختل کرده و امکان رشد مجدد موها را فراهم کنند. استروئیدها به صورت محلول‌های خوراکی یا تزریقی عرضه می‌شوند و برای تهیه آنها حتماً به نسخه پزشک نیاز است. پزشک متخصص مو بر اساس سن شما و شدت علائم عارضه تعیین می‌کند که مصرف کدام داروی کورتیکواستروئیدی و به چه روشی برای شما مناسب‌تر است.

انواع داروها برای درمان ریزش و تقویت مو

برای کودکانی که به عارضه ریزش موی سکه‌ای مبتلا شده‌اند، می‌توان یک کرم استروئیدی موضعی را بر روی پوست سر یا بدن در محل بروز علائم عارضه استفاده کرد. در بزرگسالان ممکن است که متخصص مو، داروی استروئیدی را به پوست سر یا بدن تزریق کند. در هر جلسه درمانی ممکن است تا 80 تزریق در محل لکه‌های طاسی انجام شود.

جلسات درمانی با داروهای استروئیدی را می‌توان هر 4 تا 6 هفته یک بار برنامه‌ریزی کرد. رشد مجدد موها از یک تا دو ماه بعد از شروع درمان آغاز خواهد شد. اگر موهای شما رشد نکند و یا نتوانید سوزن‌های مورد استفاده برای تزریق استروئید را تحمل کنید، پزشک متخصص مو ممکن است نوع خوراکی این داروها را برای مدت 8 تا 10 هفته برایتان تجویز کند. در صورتی که بعد از حدود 6 ماه نتایج محسوسی از این داروها حاصل نشود، باید روند درمان را متوقف کرد.

داروهای کورتیکواستروئید موضعی و تزریقی دارای برخی عوارض جانبی از جمله حساسیت و خارش پوست سر که می‌تواند منجر به زخم شدن آن شود، نازک شدن پوست سر و قرمزی یا پُف کردن صورت می‌باشد. علاوه بر آن، مصرف نوع خوراکی این داروها می‌تواند باعث ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن و کاهش توانایی بدن در مبارزه با عفونت‌های ویروسی یا باکتریایی شود.

انواع داروها برای درمان ریزش و تقویت مو

داروهای ضد قارچ

اگر ریزش موی شما به علت یک عفونت قارچی به نام تینه‌آ کپیتیس یا طاسی با الگوی کرم حلقوی (ringworm) باشد، متخصص مو یک داروی ضد قارچ برایتان تجویز می‌کند که هر روز باید آن را به صورت خوراکی مصرف کنید. مشاهده نتایج مصرف این دارو اغلب به یک تا دو ماه زمان نیاز دارد و درمان با این دارو هم معمولاً تا چندین ماه ادامه پیدا می‌کند تا قارچ عامل بیماری به طور کامل از بین برود. اگر درمان این عارضه بلافاصله بعد از بروز علائم آن آغاز شود، می‌توان به نتایج بسیار خوبی از نظر رشد مجدد موها دست پیدا کرد.

عوارض جانبی ناشی از داروهای ضد قارچ می‌تواند شامل خارش و جوش‌های پوستی، اسهال و درد شکمی (معده) باشد.

انواع داروها برای درمان ریزش و تقویت مو

سایر داروها

بسیاری از انواع ریزش مو با استفاده از ترکیبی از داروهای مختلف درمان می‌شود تا نتایج خوبی از درمان آنها حاصل شود. متخصص مو ممکن است داروهای آنتی‌بیوتیک برای جلوگیری از هجوم سیستم ایمنی بدن به سلول‌های سالم مو را نیز جزء داروهای شما قرار دهد. همچنین ممکن است که داروهای ضد مالاریا را به منظور کاهش التهاب پوست سر برای شما تجویز کند. پزشک متخصص موی شما اطلاعاتی در مورد هر یک از این داروها در اختیار شما می‌گذارد و مزایا، خطرات و عوارض احتمالی این داروها را به طور کامل برایتان شرح می‌دهد.